Από Μηχανής Θέατρο

Η Εταιρεία Θεάτρου Συν Επί διανύοντας τον 10ο χρόνο  δημιουργικής παρουσίας στα θεατρικά δρώμενα, ετοίμασε ένα πολλά υποσχόμενο ρεπερτόριο στο Από Μηχανής Θέατρο για τη θεατρική περίοδο 2016-17. 

Κεντρική σκηνή

«Πάρτυ Γενεθλίων» του Χάρολντ Πίντερ 

Έναρξη 11 Νοεμβρίου 

«Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ» του Έντουαρντ Άλμπυ

Έναρξη 3  Φεβρουάριου 2017

Β' Σκηνή

«Ο Πίθηκος του Κάφκα» του Κόλιν Τίβαν

Έναρξη 14 Οκτωβρίου 

Σημείωμα Καλλιτεχνικού Διευθυντή

Η Δραματουργία της δραματουργίας

Τη Θεατρική Περίοδο 2016 - 2017 το Από Μηχανής Θέατρο κλείνει μια δεκαετία δημιουργικής και γόνιμης παρουσίας στα θεατρικά δρώμενα. 10 χρόνια που κρύβουν πολλή προσπάθεια, πολλές αγωνίες, ανασφάλεια, αλλά παράλληλα δημιουργία και ικανοποίηση. Μέσα σε αυτή τη δεκαετία, παρουσιάστηκαν και με την ολοκλήρωση της τρέχουσας θεατρικής περιόδου 69 έργα. Όλα τους σημαντικά για μένα. Θα μιλήσω όμως για τα έργα που υπήρξαν σταθμοί για την εξέλιξη μου σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης. Oι παραστάσεις αυτές υπήρξαν σημαντικές συναντήσεις.

Ξεκινώ από την Φάρσα της οδού Γουόλγορθ του Έντα Γουόλς σε πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα και η πρώτη παράσταση που παρουσίασε το θέατρο τον Νοέμβριο του 2008 με τον Έκτορα Λυγίζου και με την αγωνία να προλάβουμε να έχουμε ολοκλήρωσει την ανακαίνιση για να μπορέσουμε να δεχτούμε κόσμο μέχρι το τελευταίο λεπτό.  Η γυναίκα της Πάτρας, με την Λένα Κιτσοπούλου και την Ελένη Κοκκίδου φίλες αγαπητές και οι δυο, παλιές γνώριμες από το θέατρο του Λευτέρη Βογιατζή. Σταθμός για το θέατρο, με 200 παραστάσεις, ένα κατάμεστο θέατρο, μια τεράστια χαρά για την απόλυτη αποδοχή της Ελένης ως μεγάλης πρωταγωνίστριας.

Η γνωριμία μου με την Ρούλα Πατεράκη που εξελίχθηκε σε μια πυκνή συνεργασία. Δυο γιγάντια έργα : το «Εξόριστοι» του Τζέιμς Τζόυς που μου χάρισε ένα βραβείο από την Ένωση Ελλήνων θεατρικών κριτικών και το «Ξύπνημα των νεκρών» του Ίψεν, καθώς επίσης και την «Ιστορία των μεταμορφώσεων» του Γιάννη Πάνου, τα «Φύλλα Ημερολογίου» του Κ. Χριστομάνου και τον Δαίμονα της Μ. Ευσταθιάδη. Με πίστεψε και με ενθάρρυνε να συνεχίσω με κλασσικό ρεπερτόριο. 

Απ’ τον Τζόυς στον Ίψεν και από κει στον Μπέκετ και την παράσταση «Τέλος του Παιχνιδιού» με τον Δημήτρη Λιγνάδη η πιο ολοκληρωμένη επικοινωνία που είχα ποτέ στην σκηνή - χωρίς λόγια - σαν φίλοι από παιδιά. Και ξανά στον Ίψεν λοιπόν και τον «Αρχιμάστορα Σόλνες» με την Κατερίνα Μπερδέκα, τον άνθρωπό μου 5 χρόνια στο θέατρο που με στήριξε και το στήριξε με αγάπη και αυτοθυσία. 

Ο πρώτος Σαίξπηρ, ο Μάκβεθ μου με τον νεαρό και αξιόλογο Θάνο Παπακωνσταντίνου, μια αμφιλεγόμενη παράσταση που την αγάπησα και την υπηρέτησα βαθειά. Ο Δημήτρης Δημητριάδης με τον «Στροχάιμ» του που ήθελα πολύ να παίξω και να ανιχνεύσω τον Ριχάρδο τον Γ’ με τις υπέροχες Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Αγλαΐα Παπά και τον ανεξάντλητο Σταμάτη Φασουλή σε μια πολύ ευαίσθητη στιγμή της ζωής του. Μια συνάντηση σαν αεράκι. Η θύελλα της Βιρτζίνια Γουλφ του Άλμπυ, ένα έργο που δεν μπόρεσε να βρει τον δρόμο του στην σκηνή, παρόλη την ειλικρινή προσπάθεια του Τσέζαρις Γκραουζίνις, άφησε μια πίκρα στο στόμα, είναι όμως από τα πράγματα που μπορεί να συμβούν, αλλά πρέπει να βρεις τον τρόπο να προχωρήσεις, να σταθείς στα πόδια σου. Στις πρόβες του Άλμπυ η Αγλαΐα μου έλεγε επίμονα «Πρέπει να σκηνοθετήσεις» και την άκουσα. Και έτσι τη φετινή χρονιά στο Από Μηχανής Θέατρο σκηνοθετώ τον Πίθηκο του Κάφκα. Και μαζί με αυτόν ερμηνεύω τον Στάνλευ από το Πάρτι Γενεθλίων του Πίντερ, νομίζω στην πιο σκοτεινή μας στιγμή ως Έλληνες με τον εξαίρετο και αγαπητό φίλο Δημοσθένη Παπαδόπουλο. Γιώργος Κιμούλης, ένας άνθρωπος που θαυμάζω από τότε που τον πρωτοείδα Ορέστη το ’87, και τον παρακολουθώ σταθερά μέχρι σήμερα και που τώρα θα κάνουμε τον Άλμπυ μαζί. 

Αυτοί οι άνθρωποι και η βαθειά μου εκτίμηση για όλους τους,  με βοήθησαν να καταλάβω ότι οδηγούμαστε από το φως στο σκοτάδι και από το σκοτάδι στο φως, ανάλογα από τον τρόπο που το βλέπει κανείς. Εγώ πάντως βρίσκομαι στην πιο φωτεινή μου στιγμή. 

Άκις Βλουτής

Κεντρική Σκηνή

«Πάρτυ Γενεθλίων» του Χάρολντ Πίντερ

Από τις 11 Νοεμβρίου 

Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή

H ιστορία διαδραματίζεται σε μία μίζερη παραθαλάσσια πανσιόν και διαρκεί μία ημέρα. Στην πανσιόν αυτή, την οποία διατηρεί η Mεγκ, μια καλοσυνάτη γυναίκα με τον σύζυγό της Πητ, έχει βρει καταφύγιο ο Στάνλεϋ, ένας πρώην πιανίστας. Mοναδικός ένοικος της πανσιόν μέχρι τη στιγμή που καταφθάνουν δύο μυστηριώδεις τύποι για να τον πάρουν μαζί τους. Mετά από μια παράλογη και εξοντωτική ανάκριση του οργανώνουν ένα «πάρτι γενεθλίων», το οποίο σταδιακά μετατρέπεται σε καφκικό εφιάλτη. Όπως ο Σάμιουελ Μπέκετ, έτσι και ο Πίντερ αρνείται να παράσχει λογικές εξηγήσεις για τις ενέργειες των χαρακτήρων του. Το νόηµα του έργου δεν εξαρτάται από το να γνωρίζουµε τί έκανε ο Στάνλεϊ. Αυτό που πρέπει να ξέρουµε είναι ότι σε κάποιο σηµείο του παρελθόντος του αυτός, όπως όλοι µας, έκανε κάτι, είναι ένοχος.

Η σωµατική κατάρρευση του Στάνλευ µε τη συνακόλουθη απάλειψη της ανθρώπινης συνείδησης και την αχρήστευση του ανθρώπινου μυαλού βρίσκονται συχνά στην καρδιά του πιντερικού ενδιαφέροντος.

Tο «Πάρτυ Γενεθλίων» είναι ένα έργο που μέσα από κωμικές και τραγικές καταστάσεις παραμένει αινιγματικό και τρομακτικό. Kαι σε αυτό το έργο, όπως στα περισσότερα του Πίντερ, μία φαινομενικά κοινότοπη κατάσταση σταδιακά φορτίζεται με απειλή, τρόμο και μυστήριο, παράλληλα με τη λεπτομερή αποτύπωση των διακυμάνσεων και την ηθελημένη παράλειψη μιας εξήγησης ή ενός κινήτρου της δράσης.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Δημοσθένης Παπαδόπουλος

Σκηνικά - Κοστούμια: Νίκος Αναγνωστόπουλος

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

ΠΑΙΖΟΥΝ:

Άκις Βλουτής, Μίνα Αδαμάκη, Φώτης Αρμένης, Αλέξανδρος Μούκανος, Γιώργος Κοψιδάς, Δήμητρα Κόκκορη

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

«Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ» του Έντουαρντ Άλμπυ

Από τις 3 Φεβρουαρίου

Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και  Κυριακή

Το έργο Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ του Έντουαρντ Άλμπυ, έλκει την καταγωγή του από τον πατέρα της σύγχρονης δραματουργίας Ερρίκο Ίψεν (περί ζωτικού ψεύδους) και ακόμα περισσότερο από τον αναρχικό του θεάτρου Αύγουστο Στρίνμπεργκ (Ο Χορός του Θανάτου). Ένα έργο κλειστοφοβικό που ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα.

Παρακολουθούμε την συνάντηση του Τζωρτζ και της Μάρθας στο σαλόνι του σπιτιού τους, στις 2 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα με ένα νεαρότερο ζευγάρι τον Νικ και την Χάνυ, η οποία ολοκληρώνεται την ώρα που χαράζει.

Τα πρόσωπα για πρώτη φορά στην ιστορία του θεάτρου γκρεμίζουν τους κοινωνικούς φραγμούς και ο λόγος τους γίνεται άγριος, ίσως αγοραίος, σχεδόν χυδαίος. Και αυτός αρθρώνεται από σοβαρούς, ευυπόληπτους και  ευκατάστατους πολίτες, διανοούμενους ακαδημαϊκούς χρησιμοποιώντας όμως την συνθήκη του παιχνιδιού.

Ένα άγριο παιχνίδι στον οποίο θίγονται πολλά δίπολα. Άνδρας – γυναίκα, αγάπη - μίσος, γονιμότητα – στειρότητα, θύμα – θύτης, ιστορία - βιολογία, εκκλησία – παγανισμός. Και όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από την επήρεια του αλκοόλ που ρέει άφθονο μέχρι το τέλος. Βασικό στοιχείο που αποκαλύπτει τα βαθύτερα ένστικτα και τα πιο βαθειά μυστικά. Βακχεύουν.

Ο Άλπμυ με έναν μαγικό τρόπο και διατηρώντας πάντα επί σκηνής σε θαυμαστή ισορροπία το χιούμορ, ενώ απλώνεται σε μια τεραστία θεματολόγια, ταυτόχρονα τοποθετεί τους ήρωες του στον κεντρικό πυρήνα, την οικογένεια και ανιχνεύει τις αναπηρίες της. Αυτός ο πυρήνας εκρήγνυται μπροστά στους θεατές, διαλύει κάθε ψευδαίσθηση, και ο ίδιος ο Άλμπυ διερωτάται πια μήπως είμαστε εμείς οι ίδιοι μάρτυρες-πιόνια σε ένα παιχνίδι που οδηγεί στο Τέλος της Δύσης και στην γέννηση μια νέας πραγματικότητας, στην οποία όμως ο άνθρωπος χάνει την ατομικότατα του και νεκρώνεται η φαντασία του μπρος στην αποκαλυπτικότητα της επιστήμης.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: 

Μετάφραση: Τζένη Μαστοράκη

Σκηνοθεσία:  Γιώργος Κιμούλης

Σκηνικά - Κοστούμια:  Νίκος Αναγνωστόπουλος

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

ΠΑΙΖΟΥΝ:

Άκις Βλουτής, Νίκη Παλληκαράκη, Σαράντος Γεωγλερής, Τζωρτζίνα Λιώση

Β' Σκηνή

«Ο Πίθηκος του Κάφκα» του Κόλιν Τίβαν

Από τις 14 Οκτωβρίου

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή για 20 μόνο παραστάσεις

Όπως στο δημοφιλέστατο μυθιστόρημα του Κάφκα "Μεταμόρφωση", όπου ο ήρωας Γκρέγκορ Σάμσα ξυπνάει στο δωμάτιο του και συνειδητοποιεί πως έχει μεταμορφωθεί σε έντομο, έτσι και στην "Αναφορά σε μια Ακαδημία" ένας φυλακισμένος πίθηκος αποφασίζει να εξανθρωπιστεί για να μπορέσει να επιβιώσει στον κόσμο των ανθρώπων.

"Με τι κόστος προσαρμόζεσαι σε μία ταυτότητα;" ρωτάει

"Και με ποιο τίμημα;" συνεχίζει.

Σύντομα γίνεται ένας διάσημος ερμηνευτής που κάθε βράδυ δίνει παραστάσεις και περιτριγυρίζεται από τον Τύπο και τους θαυμαστές του. Πέτυχε μόνος του την μεταμόρφωσή του, κατάφερε να γίνει άνθρωπος και τώρα στο απόγειο της καριέρας του, γυρίζει σπίτι κάθε βράδυ μόνος και εκεί τον περιμένει....

Τα υπόλοιπα επί σκηνής...

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία - Σύλληψη εικαστικού χώρου: Άκις Βλουτής

Visual Art: Παντελής Μάκκας

Κοστούμια: Νίκος Αναγνωστόπουλος

Πρωτότυπη μουσική: Σταύρος Γασπαράτος

Κίνηση: Μαριέλλα Νέστορα

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βάσω Στεργίου

Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης

Ερμηνεύει ο Χάρης Αττώνης που επίσης μεταφράζει το έργο.