Δημήτρης Μητσοτάκης @ Boem Radio

Ο Δημήτρης Μητσοτάκης, στιχουργός, συνθέτης και μουσικός, γεννήθηκε στον Πειραιά το 1967, μεγάλωσε στην Καλλιθέα και ζει στην Αθήνα. Από νεαρή ηλικία εργάστηκε ως μουσικός και το 1994 δημιούργησε το συγκρότημα "Ενδελέχεια", στο οποίο συμμετείχε ως στιχουργός, συνθέτης και ντράμερ έως τη διάλυση του συγκροτήματος, τον Απρίλη του 2009. Από το 1994 εργάζεται ως μουσικός επιμορφωτής στο ΚΕΘΕΑ Διάβαση. Έχει εργαστεί ως μουσικός παραγωγός στο ραδιόφωνο.

Είστε άνθρωπος που δεν κρύβεστε πίσω από το δάχτυλο σας και μιλάτε για όλα τα στραβά που βλέπουμε γύρω μας. Σας ενοχλεί η νεκρική σιγή των περισσότερων καλλιτεχνών; Του κόσμου που δεν αντιδράει;

Έχω καλέσει πάρα πολλές φορές, δημοσίως, τους καλλιτέχνες να πάρουν θέση. Όσοι συνεχίζουν να σιωπούν έχουν πάρει σαφή πολιτική θέση. Ο κόσμος είναι σε παράκρουση. Ζει το σύνδρομο της Στοκχόλμης σε όλη την ένταση. Όταν θα υπάρξουν αντιδράσεις, -γιατί, δεν μπορεί, κάποτε θα υπάρξουν!- το ωστικό κύμα θα είναι γιγάντιο.

Είναι τα social media ένας τρόπος αντίδρασης; Είδαμε αποφάσεις της Κυβέρνησης να αποσύρονται μετά την οργή του κόσμου, εκφρασμένης έστω με αυτόν τον τρόπο.

Είναι ένας τρόπος πίεσης που όμως δεν συγκρίνεται με τον δρόμο. Το διαδίκτυο μπορεί να τους τρομάζει, ο δρόμος όμως αποφασίζει και αλλάζει σελίδες.

Η σημερινή κατάσταση της ελληνικής σκηνής είναι καλύτερη ή χειρότερη από όταν ξεκινούσατε; Τι σας ενοχλεί σε αυτή και τι σας δίνει ελπίδες;

Είναι κατά πολύ χειρότερη, όπως άλλωστε και όλοι οι τομείς: πολιτισμός, κοινωνική, πολιτική, οικονομία, σ' αυτή την πολύπαθη, φτωχή χώρα που επιμένει να λέγεται ευρωπαϊκή. Η σκηνή μας ήταν, είναι, και θα συνεχίσει να είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι της τούρτας που ονομάζεται ελληνικό τραγούδι. Ο πολιτισμός, γενικότερα, στις μέρες μας διανύει μια από τις μελανότερες σελίδες της ιστορίας του καθώς μας κυβερνούν άνθρωποι αλαζόνες, εκδικητικοί και βαθιά συντηρητικοί που υπακούν μόνο στον νόμο του δυνατού και επομένως ο πολιτισμός δεν αποτελεί, σε καμία περίπτωση, προτεραιότητά τους. Απλώς εξυπηρετούν συμφέροντα χωρίς καν να μπαίνουν στον κόπο να δίνουν λογαριασμό. Μοιράζουν απλόχερα χρήμα για την επικοινωνία τους και για τη θωράκιση ενός αυταρχικού κράτους και θυμούνται τη δημοσιονομική σταθερότητα όταν είναι να βοηθήσουν κανέναν φουκαρά. Η πανδημία ήταν μια ευκαιρία να δείξουν το αληθινό τους πρόσωπο εφαρμόζοντας ένα σωρό περιοριστικά μέτρα που αν και δεν θα έφερναν κανένα αποτέλεσμα τα πήρα για λόγους... εκπαιδευτικούς. Η δε υπουργός του πολιτισμού δεν χάνει ευκαιρία για να μας δείξει πόσο θα την βόλευε να εξαφανιστούμε από προσώπου γης.

Θα πολιτευόσασταν αν σας το ζητούσαν; Υπάρχει χώρος για μη συστημικούς ανθρώπους στο σύστημα;

Δεν γίνεται να πολιτευτείς χωρίς να πουλήσεις την ψυχή σου στο διάολο. Είμαι καλά με την τέχνη μου, με τις επιλογές μου. Έχω τη συνείδησή μου καθαρή και λέω αυτά που πιστεύω και όχι αυτά που πρέπει να πω. Ο εξωσυστημικός άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στο σύστημα. Ή θα αλλοιωθεί ή θα τον φάνε. Δεν ζεις χωρίς βράγχια μέσα στο νερό.

Συνεργασίες με πολλούς νέους καλλιτέχνες, συνεργασίες μεταξύ σας με νέα κομμάτια. Σας λείπει η εμπειρία της μόνιμης full μπάντας; Θα το ξανακάνατε;

Οι νέοι μου συνεργάτες είναι σχεδόν μόνιμοι και μέλη μιας full μπάντας. Αν με ρωτάτε αν νοσταλγώ το παρελθόν η απάντηση είναι: νιώθω πιο ελεύθερος και πιο δημιουργικός από ποτέ. 

Τα τελευταία χρόνια η αντίδραση σας σε όλα αυτά που συμβαίνουν με μορφή τραγουδιών και δημοσιεύσεων είναι μεγαλύτερη και πιο οργισμένη. Είναι κάτι που συνέβη επειδή η οργή ξεχειλίζει ή βοηθάνε και τα τόσα χρόνια παρουσίας στον χώρο σας ώστε να πείτε «δεν με νοιάζει αν θα χάσω 500 ακροατές, εγώ θα τα πω»;

Οι απόψεις μου δεν διαφέρουν από εκείνες που είχα παλιότερα. Απλά την εποχή των Ενδελέχεια, καθώς μιλούσα, πολλές φορές, εκπροσωπώντας όλο το σχήμα, καταλαβαίνετε πως όφειλα να είμαι πιο διαλλακτικός... Όσον αφορά στο αν με τις δηλώσεις μου ή με τη θεματική των έργων μου πηγαίνω κόντρα στα γούστα ή τις ιδέες μια μερίδας κοινού, ποσώς με ενδιαφέρει.

Είναι οι streaming συναυλίες λύση για τον καλλιτέχνη; Πόσο βοηθάνε;

Μόνο ως αναγκαίο κακό μπορώ να το δω. Και αυτό όχι για μένα αλλά για κάποιους καλλιτέχνες που είναι πιο εξοικειωμένοι και το αντέχουν. Προσωπικά θα το αποφύγω όσο μπορώ, εύχομαι να μην αναγκαστώ να το δοκιμάσω... Η μουσική θέλει αίμα, δάκρυα και ιδρώτα... εκτός κι αν καταφέρουμε να τα ψηφιοποιήσουμε κι αυτά... ποτέ δεν ξέρεις.

Να αναμένουμε νέο υλικό; Τι σκέψεις κάνετε για το (μουσικό) μέλλον;

Ξεκίνησα μέσα στο 2021 να ανεβάζω ένα σινγκλ ανά μήνα στα προσωπικά μου κανάλια σε Youtube, Bandcamp, Spotify. Έχω σκοπό να το συνεχίσω. Παράλληλα θα κάνω και κάποια κομμάτια μαζί με τον Παναγιώτη.

Τι να περιμένουμε να δούμε και να ακούσουμε στις 7/7 στο θέατρο Βράχων;

Εκτός από τα παλιότερα, γνωστά τραγούδια από την εποχή των Ενδελέχεια θα παίξουμε και κάποια από την τελευταία μας συνεργασία με τον Παναγιώτη καθώς και κάποια από την προσωπική μου εργασία.

Πείτε μας μια boem στιγμή σας

Θα βρείτε πολλές στο βιβλίο μου “Τα Σκισμένα Ημερολόγια”, εκδόσεις Τόπος 2019.

Πληροφορίες Live