Δυο πορτοκάλια για τα Χριστούγεννα - Κριτική

Αν έχεις ζήσει την άνοδο και την πτώση ενός καθεστώτος, πως βλέπεις την ιστορία; Αν η πραγματικότητα σου ανατρέπεται, ποια είναι η αλήθεια: αυτή που γνώρισες ή αυτή που σου υπέδειξαν; Το Δεκέμβριο του 1989, ανήμερα Χριστούγεννα μετά από 42 χρόνια ο Νικολάε και η Έλενα καταδικάζονται σε θάνατο και εκτελούνται. Τα Χριστούγεννα του 1989, η Αντρία και ο Λουτσιάν ήταν παιδιά, ο  Βλαντ επισκεπτόταν την μητέρα του με την οικογένεια του… 

Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Μάρκελλος (συγγραφέας των έργων «Η Απαγωγή της Τασούλας», «Χορευτική Πανούκλα», «Η Ίτσα του Σάσμα») και η ηθοποιός Ελένη Στεργίου, ιδρυτικά μέλη των This Famous Tiny Circus theater group, ταξίδεψαν με τον συνεργάτη τους Πέτρο Μακρή στο Βουκουρέστι και κατέγραψαν, στην κάμερα και στο χαρτί, μαρτυρίες πολιτών που έζησαν τις στερήσεις, τον φόβο, την ανασφάλεια και την λογοκρισία του καθεστώτος Τσαουσέσκου. Το τέταρτο θεατρικό έργο “Δύο πορτοκάλια για τα Χριστούγεννα..” εφορμάται από τα πραγματικά γεγονότα, και τις μαρτυρίες που συλλέχθηκαν, τα οποία παραστώνται μέσα από τις μυθιστορηματικά διασταυρούμενες ζωές των τριών ηρώων του έργου. Ο Βλαντ, ζει έως σήμερα με δύο αδέσποτες σφαίρες στο σώμα του, ενθύμιο των ελεύθερων σκοπευτών στην διάρκεια των αναταραχών που οδήγησαν στην σύλληψη, δίκη και εκτέλεση του Τσαουσέσκου. Η Αντρία είναι πολιτική επιστήμονας, η επίταξη του σπιτιού της από το καθεστώς την βαραίνει ακόμα και τώρα, καθώς οι ένοικοι επιδιώκουν να οικειοποιηθούν το σπίτι της μητέρας που πέθανε πρόσφατα. Ο Λουτσιάν είναι ο διευθυντής των εκδόσεων “Κοριός” και ετοιμάζει μια νέα σειρά με μαρτυρίες από το πρόσφατο παρελθόν, το οποίο όμως είναι εξαιρετικά παρόν στην οικογένεια του. 

Το έργο είναι χωρισμένο σε αυτόνομες σκηνές, σε κάθε σκηνή παρακολουθούμε τα διαφορετικά ζευγάρια να ξετυλίγουν αργά το νήμα της μαρτυρίας τους, παράλληλα οι δεσμοί μεταξύ τους συσφίγγονται προχωρώντας σε αδυσώπητες ανατροπές. Οι μονόλογοι, κατέχουν σημαντική θέση στην δραματουργία, και διακόπτονται από την είσοδο ενός άλλου ήρωα, σαν να διακόπτεται η ροή της σκέψης, όμως το διαλογικό κομμάτι που ακολουθεί χρησιμοποιεί τον εσωτερικό μονόλογο που μόνο οι θεατές γνωρίζουμε για να προάγει την εξέλιξη της ιστορίας. Η δραματουργική αλληλεξάρτηση των μονολόγων και των διαλογικών τμημάτων του έργου που λειτουργούν αποκαλυπτικά είναι ελαφρώς οριακή ως προς τον ρυθμό του έργου. Οι μονόλογοι που επενδύονται από ηχητικά  ντοκουμέντα και λειτουργούν καταλυτικά ως προς το συναίσθημα γέρνοντας την πλάστιγγα μεταξύ δράσης και δραματικής αφήγησης. Η ανατρεπτική αποκάλυψη της αλήθειας διαρρηγνύει εσωτερικά τους χαρακτήρες: ο Βλαντ βρίσκει ίσως μια ανακούφιση, η Αντρία προχωρά στην ζωή της και ο Λουτσιάν τολμά να κάνει κάτι που δεν υπήρχε καν ως υποψία. Σαφώς πρόκειται για ένα έργο που δίνει μεγάλο αβαντάζ σε ένα ηθοποιό να κάνει δυνατή ερμηνεία. 

Ο Κωνσταντίνος Μάρκελλος υπογράφει εκτός του κειμένου και την σκηνοθεσία, η οποία ακολουθεί την ροή του κειμένου. Παρά την αλληλεξάρτηση των εξελίξεων στην ζωή του ενός χαρακτήρα μέσα από τα τεκταινόμενα της ζωής των άλλων, το κάδρο διατηρείται πάντα ανέπαφο, καθιστώντας την κάθε μια εξιστόρηση, αυστηρά προσωπική υπόθεση, κάθε σκηνή έχει τον απόλυτο πρωταγωνιστή της. Οι ηθοποιοί και οι ερμηνείες τους φέρουν σημαντικό βάρος στο σύνολο της παράστασης, το κείμενο που μεταφέρουν είναι μια δημοσιογραφική αποτύπωση των γεγονότων: απαρίθμηση του τι συνέβη, παράθεση στοιχείων ενώ ο εξιστορών είναι ταυτόχρονα παρατηρητής και πρωταγωνιστής. Ο Ανδρέας Νάτσιος στον ρόλο του Βλαντ, είναι συγκινητικός, η ερμηνεία του ορίζεται γύρω από τον εσωτερικό μονόλογο που καταλήγει στο βιβλίο που γράφει, αυτή η αντίστιξη μεταξύ εσωτερικού μονολόγου και διαδρασης είναι πολύ αναζωογονητική. Η Ελένη Στεργίου ερμηνεύει την Αντρία, μια νέα, μορφωμένη γυναίκα, η οποία παρά το γεγονός ότι φαίνεται να έχει τον έλεγχο και να καθοδηγεί τα πράγματα όπως η ίδια θέλει, με έναν τρόπο τιμωρείται σαν να διέπραξε ύβρη κι ίσως εξαιτίας αυτού διακρίνεται μια νεύρωση στην υποκριτική οδό, μια συγκρατημένη υπερβολή. Ο Γιώργος Παπαπαύλου, ερμηνεύει τον Λουτσιάν έναν χαρακτήρα που κατά την γνώμη μου βαδίζοντας από την άρνηση ως την εξομολόγηση, την συμφιλίωση και την εξέλιξη, είναι μια σπουδαία ευκαιρία για έναν ηθοποιο.

Η παράσταση “Δύο πορτοκάλια για τα Χριστούγεννα”, έχει όλα τα ιστορικά γεγονότα μέσα από μια μυθοπλασία με δυνατές ανατροπές και ένα γλυκόπικρο φινάλε. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μάρκελλος

Σκηνικά-Κοστούμια: Αρετή Μουστάκα

Σχεδιασμός Φωτισμών: Αργύρης Θέος

Φωτογραφίες-Αφίσα: Valeria Isaeva 

Βίντεο-Trailer: Πέτρος Μακρής 

Παίζουν (αλφαβητικά): Ανδρέας Νάτσιος, Γιώργος Παπαπαύλου, Ελένη Στεργίου 

Στον ρόλο της Ιρίνα, ακούγεται η φωνή της Αλεξάνδρας Παντελάκη 

Θέατρο ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ, Ιάκχου 19, Γκάζι, Στάση Μετρό Κεραμεικός

Παραστάσεις: Τετάρτη στις 20.00 &  Πέμπτη στις 21.00

Τιμές εισιτηρίων: 16€ (ολόκληρο), 13€ (μειωμένο)

Προπώληση: ticketservices.gr

Η παράσταση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.