Foo Fighters live @ Ηρώδειο - Review

Με τα εισιτήρια να εξαφανίζονται μέσα σε λίγες ώρες από την ανακοίνωση διάθεσης αυτών και το ίδιο να συμβαίνει και για μερικά ακόμα που διατέθηκαν, φάνηκε εξ’ αρχής η αδημονία του κόσμου να δει τον Dave Grohl και την παρέα του. Η τεράστια ουρά που σχεδόν ξεκινούσε από το μετρό, λογικά έπεισε και τους πλέον δύσπιστους. Τα μέτρα ασφαλείας σε επίπεδο «αεροδρομίου» με εντατικούς σωματικούς ελέγχους, μεταλλικούς ανιχνευτές, σκανάρισμα του εισιτηρίου δύο φορές, επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας και άλλα τέτοια που ναι μεν έμοιαζαν και ήταν ξένα με αυτά που έχουμε συνηθίσει, αλλά ήξερες ότι είναι μάλλον αναγκαίο κακό σε μια ξένη παραγωγή τέτοιου βεληνεκούς.     

Λίγο μετά τις 9 ο Chad Smith εμφανίστηκε στη σκηνή του Ηρωδείου και προλόγισε τους Foo Fighters. Ο drummer των Red Hot Chili Peppers είναι ο παρουσιαστής της εκπομπής του BBC “Landmarks Live In Concert”, η οποία ήταν πίσω από το event, το οποίο θα μαγνητοσκοπούνταν και θα προβαλλόταν στην εκπομπή. Ο Dave Grohl βγήκε στη σκηνή με την γαλάζια κιθάρα του και ξεκίνησε να μιλάει στο κοινό παίζοντας τις πρώτες συγχορδίες από το “Times Like These”. Οι Foo Fighters μπορεί να έχουν συνηθίσει να παίζουν μπροστά σε αρένες με δεκάδες χιλιάδες κόσμου, αλλά το live στο Ηρώδειο ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για αυτούς, όπως πολλές φόρες τόνισε ο Dave και μάλιστα έδειχνε να το εννοεί. Ανέφερε ότι μάλλον είναι το πιο τρελό πράγμα που έχουν κάνει και ότι ενώ έχει συνηθίσει να βλέπει το κοινό στην ευθεία, εδώ ανεβαίνει προς τα πάνω. Στην μέση περίπου του τραγουδιού ανέβηκαν και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, όλο το κοινό σηκώθηκε όρθιο και οι περισσότεροι έμειναν όρθιοι σε όλη τη συναυλία, πλην των πιο «ακουστικών» στιγμών.

Όσοι υποθέταμε ότι οι Foo Fighters θα παίξουν πιο ακουστικά λόγω Ηρωδείου, πέσαμε πολύ έξω. Εμφανίστηκαν full ηλεκτρικοί, με κάποιες αναμενόμενες και λογικές εκπτώσεις στην ένταση του ήχου. Ο ήχος σχετικά κακός και συγκεχυμένος στην αρχή, έφτιαξε σχετικά σύντομα και για τα δεδομένα του χώρου ήταν πολύ καλός. Ο Dave Grohl είναι πολύ επικοινωνιακός, πλακατζής και φαίνεται ως ένας πολύ cool και φυσιολογικός τύπος χωρίς τουπέ και βεντετισμούς. Πείραζε τα μέλη του συγκροτήματος, πείραζε το ελληνικό κοινό για την φασαριόζα ομιλία μας και σχολίαζε τα πάντα με κάθε ευκαιρία που έβρισκε. Παρουσίασε τα μέλη του συγκροτήματος, οι οποίοι ανταπέδωσαν με μερικές νότες από γνωστά κομμάτια, ο καθένας με τη σειρά του: Ο κιθαρίστας Chris Shieflett έπαιξε Bon Jovi και “Wanted Dead or Alive”, ο μπασίστας Nate Mendel “Another One Bittes The Dust”, ο παλιός μας γνώριμος κι από τους Nirvana Pat Smear έπαιξε Ramones και τα πρώτα ακόρντα από το “Blitzkrieg Bop” και ο πληκτράς Rami Jafee κάτι από Yanni, συνεχίζοντας ένα αστείο του Grohl. Ο drummer Taylor Hawkins με το ροζ drum kit του (δέχτηκε το πείραγμα του Grohl γι’ αυτό) έπαιξε και τραγούδησε το “Cold Day In The Sun”. Αφού ζήτησε από τον κόσμο να αγοράζει μουσικά όργανα στα παιδιά του, ανέβασε την κόρη του Harper στη σκηνή και έπαιξε drums στο “We will rock you”, με τους υπόλοιπους να ακολουθούν και τον Hawkins να τραγουδάει. Σε πολλές φάσεις έβλεπες το συγκρότημα να τζαμάρει επί σκηνής, αγνοώντας κάμερες και μαγνητοσκοπήσεις.

Οι Foo Fighters τίμησαν και τα 22 χρόνια τους παίζοντας τραγούδια από όλους τους δίσκους τους και έπαιξαν και 5 νέα κομμάτια (“La Dee Da”, “Run”, “Arrows”, Dirty Water”, “Sunday Rain”)  με το “Arrows” να ακούγεται πρώτη φορά παγκοσμίως. Τα νέα κομμάτια είναι αρκετά καλά, με το “Run” που έχει ήδη ακουστεί να κερδίζει τις εντυπώσεις. Ο κόσμος ακολουθούσε με τη φωνή του και παλαμάκια, ανταποκρινόταν σε κάθε κάλεσμα του Dave Grohl, χειροκροτούσε και πολλοί δεν κάθισαν ποτέ κάτω. Δεν ξέρω τι περίμενε να ακούσει κάποιος σε αυτή τη συναυλία, δεν ξέρω πόσοι από αυτούς που ήρθαν ήταν οπαδοί του συγκροτήματος, δεν ξέρω αν ήταν «η συναυλία του καλοκαιριού» και άλλα τέτοια βαρύγδουπα. Ξέρω όμως, ότι όσοι ήμασταν εκεί και ξέραμε γιατί ήμασταν εκεί, περάσαμε πολύ καλά. Η διάθεση του συγκροτήματος, τα τραγούδια τους που έχουν έντονο το συναυλιακό και sing a long στοιχείο, η λαχτάρα του κόσμου να τους δει, ο αταίριαστος-ταιριαστός χώρος του Ηρωδείου και τα 22 χρόνια χωρίς επίσκεψη στη χώρα μας έφτιαξαν ένα μείγμα που φώναζε “feel good” από μακριά. Encore δεν υπήρξε καθώς, όπως δήλωσε κι ο Grohl «Δεν χάνουμε χρόνο με τέτοια. Παίζουμε όσα περισσότερα κομμάτια μπορούμε σε όσο χρόνο έχουμε. Ούτε καληνύχτα λέμε, αλλά κλείνουμε με αυτό» και επεφύλαξαν το “Everlong” για το τέλος, μετά από σχεδόν δύομιση ώρες συναυλίας.

Setlist: Times like these, All My Life, Learn To Fly, The Pretender, Cold Day In The Sun, La Dee Da, Walk, These Days, My Hero, We Will Rock You, Dirty Water, This is A Call, Arlandria, Rope, Arrows, Monkey Wrench, Sunday Rain, Best Of You, Everlong