Η Θεσσαλονίκη χτυπά δυνατά-τα-τα

Πρώτο κείμενο για το 2022, γραμμένο λίγες ώρες πριν η κακοκαιρία «Ελπίδα» κάνει την εμφάνιση της στην χώρα μας. Τώρα με ποια λογική μια κακοκαιρία παίρνει αυτό το όνομα, είναι κάτι που πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω. Ίσως είναι μια προσπάθεια εξωραϊσμού κάποιου κακού, όπως πχ πάντα οι Αθηναίοι αποδρούν τις γιορτές από το «κλεινόν άστυ» (το οποίο είναι κλεινόν πραγματικά όταν λείπουν οι μισοί), ίσως ο ονοματοδότης πρόσφατα χώρισε από κάποια Ελπίδα ή ίσως έγινε για να μπορούν να γίνουν εύκολα αστεία και κακά λογοπαίγνια με το όνομα αυτό και το ρήμα «πηδάω-πηδώ». 

Το μεγαλύτερο θέμα αυτών των ημερών είναι ο θόρυβος που ακούγεται στα Μετέωρα Θεσσαλονίκης, με τις εξηγήσεις που προτείνονται να είναι πολλές και άκρως ενδιαφέρουσες. Ίσως η πιο εύκολη λύση να ήταν να ερωτηθούν 10 οδηγοί ταξί, αλλά η στήλη δεν εφησυχάζει και θέλει να κάνει έρευνα εις βάθος, με το λογοπαίγνιο να είναι στοχευμένο σε αυτή την περίπτωση. Οι αστείες εξηγήσεις με τους συντονισμούς, κάτι αγωγούς νερού και άλλα τέτοια επιστημονικά δεν μας καλύπτουν, ειδικά όταν υπάρχουν πολύ πιο πιστευτές και κυρίως αληθοφανείς εξηγήσεις. 

Οι νεφελίμ, οι γωγ και οι μαγώγ δεν είναι μόνο στο διάστημα, αλλά από ό,τι φαίνεται και στο εσωτερικό της Γης, πασχίζοντας να βγουν έξω. Τώρα, πως είναι οι μισοί εκεί μέσα, οι άλλοι μισοί κάπου στη στρατόσφαιρα και καταφέρνουν και έχουν αρκετό κόσμο για να πολεμάνε κιόλας τους αρχαίους θεούς, τους Ελ και να προλαβαίνουν να εμφανίζονται και σε όνειρα, πραγματικά μπράβο τους. Πάντως αν είναι αυτοί το θέμα, ας κάνουν μια έτσι να βοηθήσουν και στα έργα του μετρό Θεσσαλονίκης, γαϊδουριά τους είναι αφού είναι δίπλα. 

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο ήχος είναι από σάλπιγγες της Αποκάλυψης και συγκεκριμένα της τέταρτης. Τώρα, ποιος κάθεται και σαλπίζει κάθε βράδυ και μάλιστα τόσο βαρετά ώστε να βγαίνει ένας συνεχόμενος μονότονος ήχος, δεν ξέρω. Δηλαδή χίλιες φορές να ήταν η έβδομη, η τελευταία, να ησυχάζαμε από αυτό το μαρτύριο κάθε βράδυ. Οι άνθρωποι που υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία, ποτέ δεν την ασπάζονται, αλλά πάντα «λένε κάποιοι, ότι πλησιάζουν οι έσχατοι καιροί. Δεν ξέρω αν ισχύει, αλλά…». Οι 3 πρώτες σάλπισαν, η τέταρτη για κάποιον λόγο σαλπίζει κάθε βράδυ λες και είμαστε κουφοί και λες, φτάνει άνθρωπε μου. Και θέατρο να ήμασταν, στην τρίτη σάλπιγγα, θα είχε ξεκινήσει η παράσταση «Έσχατοι Καιροί», με -σπόιλερ αλέρτ- εμφάνιση του από μηχανής Θεού.

Η στήλη κλείνει σιγά-σιγά αλλά και κλίνει προς την εξήγηση που πιστεύει περισσότερο. Πιθανότατα όλο αυτό προέρχεται από το μοιρολόι των ανθρώπων που ανοίγουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Το παραδοσιακό μοιρολόι για τα χαμένα νιάτα και τα καμένα κιλοβάτ προέρχεται από τα ψηλά βουνά των Ιωαννίνων και οι ρυθμοί του πέρασαν μέσα από τα ποτάμια, καταλήγοντας στον Θερμαϊκό, σε μια παντελή έλλειψη γεωγραφικής γνώσης, κυρίως από την πλευρά τους, αλλά και τη δική μου που το γράφω. Ο θρύλος θέλει το μοιρολόι να σταματάει τις πρώτες μέρες της Άνοιξης που ο καιρός καλυτερεύει, τα καλοριφέρ σβήνουν και ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς βγαίνει να ξεμουδιάσει από την Ροτόντα που ήταν χωμένος όλο τον Χειμώνα. Ναι, θα μπορούσε να είναι και ο αντίλαλος από κάποια παράξενα τετράστιχα με αναφορά στη γενετήσια πράξη και τον πρώην τραγουδιστή των Ενδελέχεια για κάποιον λόγο, αλλά η στήλη αγαπάει τον Δημήτρη Μητσοτάκη και δεν συμφωνεί με τις ύβρεις προς το πρόσωπό του. 

Γενικά, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα φέτος. Σε όλους τους τομείς. Η στήλη το πιστεύει και μπορείτε κι εσείς να το πιστέψετε. Δεν έχετε παρά να σηκώσετε τα μάτια σας και να κοιτάξετε τον ουρανό. Δείτε το γαλάζιο του ουρανού, δείτε τον ήλιο που λάμπει φωτεινός, δείτε…ΩΠ μερικά ραφάλ. Ελλάδα: η χώρα που κάνουμε αγιασμό στα ραφάλ που μόλις αγοράσαμε και μετά τα βγάζουμε βόλτα στην ακρόπολη να τα δείξουμε. Θα μου πεις αν είχε κάνει το ίδιο και ο Άκης με τα υποβρύχια, ίσως είχαμε καταλάβει πιο γρήγορα τι σαβούρα είχαμε πάρει. Ή μπορεί απλώς να μην τους είχε γίνει αγιασμός. Καλή μας χρονιά!