Μακτούμπ – Κριτική

Μέσα δεκαετίας του ’70. Έχουμε φύγει από την Μυτιλήνη που γεννήθηκα κι έχουμε έρθει στην Χαλκίδα. Ο πρώτος μου ξεριζωμός. Δεν ήθελα. Δεν μου άρεσε. Δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ. 

Η μητέρα μου με έφερνε Αθήνα συχνά πυκνά στην φίλη της την Μαρίνα. Μια πληθωρική γυναίκα από την Νάξο που έμενε πλατεία Αμερικής στην Λευκωσίας.

Το σπίτι της κας Μαρίνας γεμάτο από μινιατούρες, ασπρόμαυρες φωτογραφίες σε ασημένιες κορνίζες, και έπιπλα εποχής. Μου άρεσε να χαζεύω τις μινιατούρες στις βιτρίνες και να τις ακούω να μιλάνε πίνοντας καφεδάκι για τα παλιά τρώγοντας μια σοκολάτα. Η κα Μαρίνα πάντα  έκρυβε στην τσάντα της λιχουδιές.

Χθες βράδυ κατηφόρισα στην πλατεία Αμερικής. Βρέθηκα στο νεοκλασικό που στεγάζει τον πολυχώρο Αλεξάνδρεια για να παρακολουθήσω την παράσταση Μακτούμπ.

Μπαίνοντας στον διαμορφωμένο χώρο του θεάτρου βρέθηκα στα νεοκλασικά της Μυτιλήνης που μεγάλωσα. Σβήνοντας τα φώτα άρχισαν να ξεφυτρώνουν κι οι μυρουδιές. Οι θύμισες. 

Σ’ ένα διαμέρισμα μάλλον στα Πατήσια, ένας καναπές, μια τηλεόραση, ένα κασετόφωνο και ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Πολλές φωτογραφίες.

Δυό αδερφές. Ξεριζωμένες από την Αλεξάνδρεια. Μεγάλες πια. Στην Αθήνα της κρίσης. Να θυμούνται τις παλιές δόξες στην Αίγυπτο, τον ξεριζωμό τους αλλά και να ζουν το σήμερα με όλα τα προβλήματα επιβίωσης.

Να τσακώνονται από την μια και να αγκαλιάζονται από την άλλη. Σχέσεις καθημερινότητας όπως σε όλες τις οικογένειες. Μέχρι που εμφανίζεται η μεγάλη αδερφή. Κι εκεί αρχίζει να ξεδιπλώνεται το κουβάρι ενός σκοτεινού μυστικού που τις κρατάει στοιχειωμένες.

Χθες το βράδυ είδα θέατρο. Είδα τρεις γυναίκες να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Με απλά υλικά να δημιουργούν εικόνες, συναισθήματα, θέατρο. Σ’ ένα κείμενο, χωρίς φιοριτούρες μα τόσο ουσιαστικό. Σ’ ένα κείμενο γεμάτο αρώματα, αναμνήσεις, αγάπη αλλά και ένοχα μυστικά που σε κρατάει καθηλωμένο στην καρέκλα. 

Τελικά χθες το βράδυ, Μακτούμπ, ήταν της μοίρας, να βρεθώ στην πλατεία Αμερικής και παρέα με την Μαρία Μακρή, την Δέσποινα Πόγκα και την Μαίη Σεβαστοπούλου να ξετυλίξω και το δικό μου κουβάρι των αναμνήσεων παρακολουθώντας αληθινό θέατρο.

Info Παράστασης