Μήπως έχεις λίγους πόντους γιατί επείγομαι;

Το σημερινό μας ταξίδι στη χώρα του Περίεργου ξεκινάει από την Ασία και πιο συγκεκριμένα από την Ινδία. Οι περισσότεροι οδηγοί αυτοκινήτων έχουν έρθει κάποια στιγμή σε επαφή με κάποιο ταλαίπωρο ζώο που δεν κοίταξε δεξιά και αριστερά για να περάσει τον δρόμο και πλέον κοιτάει από ψηλά που μοιάζει η γη με ζωγραφιά ή χαλκομανία στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ο κάθε λαός έχει το φόβο του για το τι θα συναντήσει νύχτα σε ένα σκοτεινό δρόμο, αναλόγως και των ειδών που ευδοκιμούν στην χώρα του. Για παράδειγμα άντε τώρα να είσαι Σουηδός που γυρίζεις σπίτι σου και να πετύχεις μια άλκη, μεγαλύτερη στο μέγεθος και από την Άλκη Ζέη. Οι Αυστραλοί φοβούνται μην χτυπήσουν καγκουρό, εμείς κάγκουρες που δυστυχώς ευδοκιμούν στη χώρα μας και η περίοδος της αναπαραγωγής τους διαρκεί όλο το Καλοκαίρι. Οι Ινδοί οδηγοί είναι σε λίγο χειρότερη θέση (όχι για τους κάγκουρες, ας είναι καλά το Bollywood), αφού όχι μόνο το ποσοστό να χτυπήσουν μία από τις 300 εκατομμύρια αγελάδες είναι μεγαλύτερο, αλλά είναι κι ιερές. Δεν σου φτάνει που θα πεθάνεις αν τρακάρεις με ένα τέτοιο θηρίο, θα πας και στην ινδική κόλαση γιατί ήταν ιερό. Αν πάλι ζήσεις, θα σαπίσεις σε κάποια φυλακή καθώς είναι και παράνομο. Κοινώς, “holy cow” που λένε και οι Αμερικάνοι.

Οι αρχές της Madhya Pradesh, μετά και τον 20ο νεκρό σε λίγους μήνες από σύγκρουση με αγελάδα, είπαν να ρίξουν λίγο φως στην κατάσταση και αποφάσισαν να κολλήσουν στα κέρατα των αγελάδων της περιοχής αυτοκόλλητα που φωσφορίζουν στο σκοτάδι. Τα αυτοκόλλητα φαίνεται ότι έκαναν δουλειά, αφού τα ατυχήματα μειώθηκαν κατά 7%. Το μόνο κακό είναι ότι τα αυτοκόλλητα ξεκολλάνε μετά από 2 εβδομάδες περίπου, οπότε δεν είναι κι η πιο εύκολη δουλειά να πιάνεις αγελάδες και να τους κολλάς αυτοκόλλητα, λες και τα πήγαν καλά στην έκθεση στα αγγλικά. Η επόμενη λύση που προτάθηκε ( εκτός από το να δέσουν «αγκαλίτσες-φωτεινούληδες») ήταν να βάψουν τα κέρατα με μια ειδική μπογιά και να υποχρεώσουν τους κτηνοτρόφους να αναλάβουν το make-up των ζωντανών τους.

Παραμένουμε μεν στην ασιατική ήπειρο, αλλά δεν νομίζω να παραμέναμε για πολύ στο κολλέγιο της Κίνας που αποφάσισε να περιορίσει την υπερβολική χρήση νερού. Το κολέγιο προμήθευσε τους φοιτητές με ηλεκτρονική κάρτα για να έχουν πρόσβαση στην τουαλέτα. Ο κάθε φοιτητής δικαιούται συγκεκριμένη ποσότητα νερού για το καζανάκι, το οποίο σύμφωνα με καθηγητή είναι παραπάνω από αρκετή. Αν ο φοιτητής χρειαστεί επιπλέον νερό, θα το πληρώσει με υψηλό αντίτιμο. Πολλές περιοχές μαστίζονται από την ξηρασία και την έλλειψη νερού, οπότε γίνονται προσπάθειες να περιοριστεί η σπατάλη. Οι Κινέζοι είναι τόσο τίμιοι που νομίζω ότι το σχέδιο του κολλεγίου θα λειτουργήσει στην εντέλεια. 

Αυτό που με τρομάζει είναι η προσπάθεια να φανταστώ αντίστοιχο σχέδιο στην Ελλάδα με αποτελέσματα δυστοπικού σεναρίου:

• Δεν θα τραβούσε κανείς το καζανάκι παρά μόνο αν δεν μπορούσε να πλησιάζει

• Οι τουαλέτες μαγαζιών θα είχαν πάντα κόσμο που κάνει την χοντρή ανάγκη του, σαν ταβέρνα κοντά σε ελεύθερο camping

• Τα πάρκα δεν θα είχαν μόνο ακαθαρσίες σκύλων («Μα κύριε μου, μαζέψτε τις ακαθαρσίες του σκύλου σας, λίγη τσίπα» «Τι λέτε κ. Γεωργίου, είναι του κ. Μάκη από τον 3ο, έχει τελειώσει η κάρτα του αυτό τον μήνα»)

• Οι επισκέψεις σε σπίτια συγγενών και φίλων θα πολλαπλασιάζονταν («Μα τι έγινε χτες που ήρθαν οι Παπαδόπουλοι, είχα ακόμα 5 τραβήγματα καζανακίου ρε γαμώ το»)