Οι Γραφικοί των Social Media, Part 2

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που η συναναστροφή με άλλους ανθρώπους, ή απλώς η παρατήρηση τους, σε κάνει να νιώθεις ότι ανήκεις σε κάποιο ανώτερο εξωγήινο είδος που ήρθε από το διάστημα για να παρατηρήσει αρχικά και να κατακτήσει στη συνέχεια την ανθρωπότητα (μάλλον χωρίς ιδιαίτερο κόπο και σίγουρα χωρίς ιδιαίτερο λόγο). Δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά όλα αυτά τα περίεργα που κάνουν οι άνθρωποι στα social media και είμαι σίγουρος ότι ούτε οι ίδιοι μπορούν. Για να δεις αν κάτι που κάνει κάποιος στο Facebook είναι γελοίο, βγάλτο από τον ψηφιακό κόσμο και τοποθέτησέ το στον πραγματικό. Πχ Αν ο διπλανός σου φώναζε «Πίνοντας καφέ με την κολλητούλα μου στο café Neromplouki», θα συγκέντρωνε μερικά βλέμματα απορίας, γέλια και σήκωμα φρυδιών αλλά και άλλων μερών που κάνουν ρίμα και δείχνουν αδιαφορία. Ας δούμε μερικά ακόμα γραφικά πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι στην ψηφιακή τους ζωή: 

«Ευχαριστώ για την αποδοχή»

Όταν βλέπω αυτό το «ευχαριστώ για την αποδοχή», πάντα νιώθω ότι με το που πάτησα το Accept, λογικά ήχησαν σάλπιγγες ή κανονιοβολισμοί πχ και πυροτεχνήματα φώτισαν τον νυχτερινό ουρανό. Χαλάρωσε άνθρωπε μου, απλώς γίνατε φίλοι στο Facebοοκ. Αν δεν είναι κάποιο μέλος βασιλικής οικογένειας, κάποιος ακριβοθώρητος star ή μέλος της ελίτ ομάδας «Κάνω accept μόνο έναν φίλο το χρόνο», μάλλον δεν χρειάζεται αυτή η γραφικότητα. Η φράση αυτή προκαλεί ρίγη, όχι από την περηφάνεια, αλλά από την ανατριχίλα για την ευγενική δουλοπρέπεια του ανθρώπου («Σας ευχαριστώ, ω πολυχρονότατε Σουλτάνε, για την ακρόαση που μου παραχωρήσατε και ζητώ χίλια συγγνώμη που σπαταλάω τον χρόνο σας»).               

Η ερώτηση «Τιμούλα;»

Το Facebook είναι ένας εύκολος και πολύ οικονομικός τρόπος να διαφημιστείς. Με τους αλγόριθμους να είναι πιο έξυπνοι από αρκετούς χρήστες του, σε βομβαρδίζει με προσωποποιημένες διαφημίσεις που βασίζονται σε αναζητήσεις που έκανες στο Google ή επειδή έκανες like στη σελίδα «Κανένα ζώο (εκτός από αυτά που τρώγονται ε;) να μην υποφέρει. Αν συμφωνείς κάνε λάικ και έλα στην παρέα μας!!!». Βλέπεις μια ανάρτηση με τη διαφήμιση ενός πουλόβερ και τη διευκρίνιση «Για νούμερα, χρώματα και τιμές, στείλτε μας μήνυμα ή πάρτε μας τηλέφωνο». Η διευκρίνιση αυτή λογικά είναι γραμμένη με αόρατο μελάνι, γραμμική Β’ ή κάτι αντίστοιχο που δεν γίνεται κατανοητό, αφού 8 στα 10 σχόλια είναι για να ρωτήσουν για την τιμή, με το χαρακτηριστικό «Τιμούλα;». Και γιατί όχι ένα πιο ευγενικό «Καλημέρα σας, ποια είναι η τιμή παρακαλώ;»;. Κλίνω να πιστέψω ότι πάντα ο χρόνος των ηλιθίων είναι πιο περιορισμένος και μόνο οι υπόλοιποι έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε ευγενικοί.  Σε χειρότερες περιπτώσεις, τα σχόλια είναι απλώς διάφορες λέξεις σε greeklish, χωρίς καν να βγάζουν όχι πρόταση, αλλά ούτε καν νόημα. 

Ψεύτικες ειδήσεις

Αν πρέπει να εξηγήσουμε σε κάποιον εν έτει 2017 ότι η ρίγανη δεν θεραπεύει τον καρκίνο, ότι τα αεροπλάνα δεν πιλοτάρονται από τον (πρώην Γέροντα, νυν Άγιο) Παΐσιο όταν παθαίνει ανακοπή ο πιλότος και άλλα τέτοια, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσουμε τον όρο «εξέλιξη» και ο Δαρβίνος να «νιώθει απελπισμένος στην τοποθεσία Aioniotita».   

Ερευνητές - Δικαστές / Καλοπαραδεισίτες

Αν και θεωρητικά αποτελούν δύο ομάδες, πρακτικά είναι μία και κατά πάσα πιθανότητα αποτελούνται από τα ίδια άτομα, κάτι σαν το «ΚΚΕ Μ-Λ» και το «Μ-Λ ΚΚΕ». Οι Ερευνητές - Δικαστές σε κάθε μείζον έγκλημα που συμβαίνει, αρχικά εκφέρουν πάντα γνώμη για το τι συνέβη, ποιος «έφαγε» ποιον και πώς και γιατί («Ο πατέρας της την έφαγε, δεν μου το βγάζετε εμένα από το μυαλό») κι εκφράζουν την αντίθεση τους για αυτούς που συλλήφθηκαν με θεωρίες συνομωσίας / συγκάλυψης και άλλα πολλά. Όταν βγαίνει η τελική απόφαση (όχι της Χριστίνας, αλλά του δικαστηρίου) ξεκινάει το δεύτερο στάδιο της facebookικής εκστρατείας τους, το οποίο είναι η «απονομή δικαιοσύνης».  Πάντα ζητάνε από τους υπόλοιπους φυλακισμένους να «κάνουν αυτό που πρέπει» και από τους εγκληματίες «υπομονή και θα περάσουν καλά». Τώρα, με ποια λογική, ο βιασμός από τους υπόλοιπους κρατούμενους οδηγεί σε σωφρονισμό ή σε αποφυγή αντίστοιχων περιστατικών από άλλους, δεν μπορώ να απαντήσω. Η άλλη ομάδα – συγκοινωνούν δοχείο είναι αυτοί που γράφουν RIP (Rest In Peace) (για κάποιο λόγο δεν προτιμάται το ελληνικότερον ΑΕΕ- Αναπαύσου Εν Ειρήνη) ή κάτι με τις λέξεις «Καλό», «Παράδεισο», «ταξίδι» και άλλα τέτοια αποχαιρετιστήρια, κάτω από την είδηση ενός θανάτου. Οι ευχές για καλό κατευόδιο δεν αφορούν μόνο σε περιπτώσεις τραγουδιστών, ηθοποιών κλπ, αλλά και απλών, άσημων ανθρώπων που είχαν την ατυχία να δημοσιευθεί ο θάνατος τους. Πιθανότατα ο μακαρίτης δεν θα το διαβάσει, αλλά και να το διαβάσει, δεν νομίζω να τον απασχολήσει κι ιδιαίτερα το λυπημένο emoticon και το «Καλό ταξίδι παλίκαρε» του Babis Thegreek, αφού θα ψάχνει από που διάολο βγαίνει στο φως από το τούνελ. 

Διαδικτυακό (δημόσιο) Πέσιμο 

Το βλέπεις σε καθημερινή βάση και πάντα παρακαλάς να μην το είχες δει, αφού στο 95% των περιπτώσεων είναι αρκετά ανορθόγραφο. Συνήθως πραγματοποιείται με το ποστάρισμα κάποιου σχολίου κάτω από φωτογραφία, με το ποσοστό επιτυχίας αυτής της μεθόδου να αγγίζει αυτό του κορναρίσματος/φωνάγματος «μανάρι μου» σε κοπέλα στο δρόμο. Συνήθης μορφή κυνηγιού του Γυπαετού είδους “Facebookius peftulius” κάτω από φωτογραφίες ή post με καλημέρα: σχόλια που κατακρεουργούν την ορθογραφία και την αξιοπρέπεια, εικόνες με σκυλάκια που χαιρετούν και στέλνουν φιλιά, φωτογραφίες με λουλούδια (κατεβασμένες από το internet) με ανάλυση «τα pixels θυμίζουν τα πρώτα Nokia» και άλλα πολλά. Θες να κάνεις το πέσιμο σου; Πήγαινε ωραία και διακριτικά στο messenger, να σε γειώσει από εκεί, πρέπει να γίνεις ρεζίλι δημοσίως; 

#Συμβαίνει_τώρα

Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι είναι το κέντρο του Σύμπαντος και όλα τα υπόλοιπα γυρνάνε γύρω τους, πιθανότατα λόγω πλημμελούς παρακολούθησης στο «Εμείς κι ο Κόσμος» ή κάποιο παρόμοιο σχολικό μάθημα. Είναι η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να δώσω στην πεποίθησή τους ότι πρέπει να μας ενημερώνουν ανά πάσα στιγμή για το τι κάνουν, συνοδεία κάποιου hashtag για ξεκάρφωμα: «Κολλημένος στην Κηφισίας #so_typical», «μεζεδάκια με την παλιοπαρέα #laughter_keeps_you_always_young», τα γκομενικά τους, τι τρώνε, τι πίνουν, αν είναι άρρωστοι κλπ. Να διευκρινίσω στο τελευταίο, ότι αφορά μόνο κρύωμα/ίωση με φωτογραφίες από αχρησιμοποίητα χαρτομάντηλα και θερμόμετρα και όχι τις περιπτώσεις στομαχικών διαταραχών κλπ, για τις οποίες δυστυχώς δεν έχουμε επίσημη και λεπτομερή ενημέρωση («Δίνοντας πόνο στην τουαλέτα μου #kataramene_souvlatzi»).

Ένα like = ένα ευρώ

«Με ένα like σώζετε μια παιδική ψυχή» γράφει το post κι ο άλλος όχι μόνο κάνει like, αλλά ξεθάβει και την «απλή μέθοδο των τριών» και κάνει και κοινοποίηση, γιατί αν ένα like ισούται με μια ψυχή, μια κοινοποίηση Χ; Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτές τις δημοσιεύσεις φτάνουν στο επίπεδο «πακέτα τσιγάρων» με σωληνάκια, ορούς και λυπημένα παιδικά μάτια να βάζουν το απαραίτητο αλατοπίπερο, κάνοντας σε να πιστεύεις ότι ακούς κι ένα θλιμμένο βιολί κάπου στο βάθος. Μπορεί να μην εμπιστευόμαστε τον άστεγο που ζητάει 50 λεπτά, αλλά προς θεού, το like μας θα το δώσουμε, πιστεύοντας ότι κάποιος μετράει κάθε μέρα τα likes και τα μετατρέπει σε χρήματα.