Praying. For time…

Αν τα τραγούδια είναι φίλοι μας, τότε οι τραγουδιστές τι είναι; Ειδικά όταν πρόκειται για το νούμερο δύο μου, τον μουσικό υπαρχηγό μου;  Όταν το έργο ενός καλλιτέχνη καταφέρει να εκπληρώσει την αρχική του πρόθεση, τότε μιλάμε για πραγματικό καλλιτέχνη. Όταν την ξεπεράσει, τότε μιλάμε για κάτι πολύ περισσότερο. Το τι ακριβώς είναι ο George Michael δεν θα μπω καν στον κόπο να το κατατάξω. 

Ο George Michael είναι αυτός που έβαλε ψυχή στην pop. Αυτός που ξεκίνησε παίζοντας pop για αρχάριους, που κατάφερε πολύ γρήγορα να της επιβληθεί, να την δαμάσει και να την ορίσει για να την επαναπροσδιορίσει, να περάσει το στίγμα του μέσα της και να την αλλάξει για πάντα. Και μαζί άλλαξε όλους τους σύγχρονούς του, καλλιτέχνες και κοινό. Μαγικά. Με τα τραγούδια του και την φωνή του. Ο George Michael είναι από αυτούς τους λίγους που μπορούν να σε βρουν καθισμένο στον υπολογιστή σου μέσα στην νύχτα, να μαθαίνεις για τον θάνατο τους και να σε πονάει τόσο όσο ο θάνατος ενός δικού σου προσώπου… 

Αλλά και ο George δικός σου δεν είναι; Αν δεν είναι δικός σου αυτός, τότε ποιος;  Αυτός σε έχει βοηθήσει να κερδίσεις σε διαγωνισμούς χορού στα πάρτι με τα αφελή Wham! τραγούδια του… Αυτός σε συντροφεύει από τα πρώτα σου καρδιοχτύπια, τους πρώτες έρωτές σου και τα πρώτα σου φιλιά… Αυτός είναι ο πρώτος που σε στενοχώρησε όταν διαλύθηκε το συγκρότημά του, που σε έκανε να νιώσεις περήφανος με το συγκλονιστικό πέρασμα του από την χαζή στην serious pop… Αυτός πρωταγωνιστούσε στα βιντεοκλίπ που σχολίαζες με τους φίλους σου, που άκουγες και ξανάκουγες τους δίσκους του με αυτούς ή μόνος… Ήταν αυτός όλοι σου οι φίλοι, η Φένια, η Σοφία, η Μάγδα, η Μαρία, ο Περικλής… Ήταν αυτός που άκουγες στο κρυμμένο Walkman στην σκοπιά και παντού μετά τον στρατό… Κι αυτόν πώς τον χαιρετάς; Σαν έναν αγαπημένο τραγουδιστή ή σαν φίλο; Δικό σου; Αληθινό…

Το να γράψεις κάποια πράγματα για κάποιον μετά τον θάνατό του, τότε σημαίνει πως έγραψες έναν επικήδειο. Αν όμως στο κεφάλι σου αυτός ο κάποιος δεν πεθάνει ποτέ, τότε τι έχεις γράψει; 

Praying. For time…