Τα ζώα του δρόμου

Πάντα μου φαινόταν γελοίο κι εκνευριστικό να περνάει κάποιο μηχανάκι ή ποδήλατο πάνω στο πεζοδρόμιο και να έχει την απαίτηση από τον πεζό να κάνει στην άκρη (του δρόμου;) για να περάσει. Η οδηγική συμπεριφορά των Ελλήνων είναι πιο κακή κι από πεθερά σε ελληνική σειρά των 90s κι η εθνική οδός Αθηνών-Λαμίας οποιαδήποτε Δευτέρα 8 το πρωί θα έκανε ακόμα και μοναχό που έχει πάρει όρκο σιωπής να βρίσει τα θεία και τη θεία μπροστά που αδειάζει το τασάκι στο δρόμο, ενώ παραμένει κολλημένη στην κίνηση. 

Ο Κέρουακ μπορεί να έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο για τις περιπλανήσεις του, αλλά αν ήταν στην Ελλάδα, μπορεί να μην είχε κουνηθεί ούτε χιλιόμετρο λόγω κίνησης, αλλά θα είχε γράψει τόμους παρατηρώντας τα κακώς κείμενα και κακώς φτιαγμένους δρόμους. Ο συνδυασμός της έλλειψης οδηγικής (και όχι μόνο) παιδείας με τα καθημερινά προβλήματα έχουν κάνει τον Έλληνα οδηγό να αποτελεί δημόσιο κίνδυνο. Διπλοπαρκάρεις και ανοίγεις και την πόρτα αεράτος, λογικά παίζεις σε ταινία δράσης και σε παρακολουθούν οπότε αλλάζεις λωρίδες και στρίβεις χωρίς φλας για να μην σε καταλάβουν οι άλλοι, είσαι αναποφάσιστος για το ποια λωρίδα να επιλέξεις οπότε κάθεσαι στη διαχωριστική, περιμένεις να μπουν πρώτα όλοι οι οδηγοί στα αυτοκίνητα τους στο γκαράζ του πλοίου και μετά πας σιγά σιγά να μετακινήσεις το δικό σου που είναι πρώτο και άλλα πολλά.

Σήμερα, παραδείγματος χάριν, μπαίνοντας στο λεωφορείο που παίρνω κάθε μέρα για να πάω στη δουλειά, είδα το εξής περιστατικό που μου έκανε εντύπωση: Αυτοκίνητο παρκαρισμένο στην οδό Σίνα, μπροστά από καφετέρια και δίπλα από τα λεωφορεία που περίμεναν στην αφετηρία υπομονετικά να πάει 2 λεπτά πριν το καθορισμένο δρομολόγιο και να ξεκινήσουν, ώστε να το χάσουν μερικοί εν δυνάμει επιβάτες, έτσι, χωρίς λόγο. Κάποιο λεωφορείο που προσπαθεί να περάσει δεν χωράει, με αποτέλεσμα να έχει σταματήσει ένα τσακ πριν ακουμπήσει το αυτοκίνητο και να κορνάρει. Το αυτοκίνητο είναι μεν παρκαρισμένο αλλά με τον συνοδηγό μέσα, ενώ ο οδηγός λογικά παραγγέλνει άνετος το καφεδάκι του («Ναι καλέ, εξυπηρετήστε την κυρία πρώτα… Δεν βιάζομαι»). Οι επόμενες σκηνές με έκαναν να πιστέψω ότι παρακολουθώ κάποια φάρσα του Remi Gaillard και όχι την πραγματικότητα: Ο συνοδηγός βγάζει χέρι και κάνει νόημα στον οδηγό «πέρνα, πέρνα» με τον οδηγό να κάνει κινήσεις που μεταφράζονταν σε «Πως να περάσω; Δεν χωράω» και να συνεχίζει να κορνάρει. Ευτυχώς δηλαδή που του έκανε νόημα γιατί δεν θα το είχε σκεφτεί αλλιώς ο οδηγός να περάσει. 

Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο σουρεάλ, με τον συνοδηγό να κλείνει το ανοιχτό μέχρι τότε παράθυρο και να αγνοεί επιδεικτικά τις κόρνες, φωνές, βρισιές και σύμβολα (#@$%^%) που έβγαιναν από το στόμα του οδηγού. Το λεωφορείο κατάφερε να περάσει μετά από 5 λεπτά και αφού μετακινήθηκε άλλο λεωφορείο, αλλά προφανώς όχι το παρκαρισμένο αυτοκίνητο, καθώς ο οδηγός ίσως προσπαθούσε να βολικιάσει τις γαϊδουρινές οπλές του στα πεντάλ. 

Η κατάσταση με τα ζώα (ανθρώπους και κανονικά) έχει αρχίσει και παίρνει περίεργη (ν)τροπή. Μετά τα επιθετικά κοράκια του προηγούμενου άρθρου, σειρά πήραν οι σκίουροι. Ο Howard Brookins Jr., γερουσιαστής στο Σικάγο, έβγαλε τον Οκτώβριο έναν λόγο για τους επιθετικούς σκίουρους και τις επιθέσεις που κάνουν στους κάδους σκουπιδιών για να φάνε. Τώρα τι τον ενόχλησε αυτό και γιατί έπρεπε να το κάνει θέμα δεν ξέρω, αλλά φαντάζομαι ότι δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να απαντήσω σ’ αυτό, ως τύπος που γκρινιάζει για τα πάντα σχεδόν. Ένα μήνα μετά, ο γερουσιαστής μπήκε στο νοσοκομείο με κρανιακές κακώσεις, που προκλήθηκαν από σκίουρο. 

Ενώ πήγαινε με το ποδήλατό του στο γραφείο του, ένας σκίουρος του επιτέθηκε και μπλέχτηκε στις ακτίνες του ποδηλάτου του (Γιωργάκη Παπανδρέου εσύ;) με αποτέλεσμα να πέσει ο βουλευτής μπροστά κι ο σκίουρος νεκρός. Τα φρένα(ς) του ποδηλάτου δεν πρέπει να ήταν τα μοναδικά που πειράχτηκαν, καθώς ο γερουσιαστής δήλωσε στην εφημερίδα “The Star Tribunes" ότι «Η ενέργεια του σκίουρου ήταν μια βομβιστική επίθεση  αυτοκτονίας με σκοπό την εκδίκηση. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο». Εγώ να δεις. Μα όλοι έχουμε εικόνα τον σκίουρο να παρακολουθεί την ομιλία του γερουσιαστή, να ακούει το ρατσισκιουριστικό παραλήρημα του και να οργανώνει την καμικάζι επίθεση του, φωνάζοντας ατάκες του Γαρδέλη για το αν τον θυμάται, λίγο πριν επιτεθεί. Ο Brookins μάζεψε το κουράγιο του, τα κομμάτια από το κρανίο του και κάτι χαμένες ψήφους και μετά το ατύχημα έβγαλε μια φωτογραφία με το στραπατσαρισμένο ποδήλατο και τον νεκρό σκίουρο στη ρόδα του. Έβαλε τη συγκεκριμένη φωτογραφία στο Facebook και την έκανε εξώφυλλο, ώστε να ενημερώσει τους ψηφοφόρους του γιατί δεν θα μπορεί να παραβρεθεί σε εκδηλώσεις, αλλά και ως προειδοποίηση για τους σκίουρους. Και σου λέει μετά ο George RR Martin για κομμένα κεφάλια σε πασσάλους στο “Game Of Thrones”… Ο πραγματικός εκφοβισμός γίνεται με εξώφυλλο.