Θεατρικό εργαστήρι του Piccolo Teatro Di Milano

Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου σε συνεργασία με το  Piccolo Teatro του Μιλάνο, του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου και της Πρεσβείας της Ιταλίας στην Αθήνα, οργανώνει θεατρικό εργαστήρι που επιμελούνται οι καλλιτέχνες του Piccolo Teatro di Milano – Teatro d’Europa, με συμμετέχοντες τους φοιτητές του Γ΄ έτους. 

Αποτέλεσμα του εργαστηρίου θα είναι μια ανοιχτή για το κοινό παράσταση το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου στις 17:00, στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. 

Στόχος του εργαστηρίου είναι η μελέτη, η εκμάθηση και η πρακτική τεχνικών αυτοσχεδιασμού και υποκριτικής με τις μάσκες της Commedia dell’ Arte. 

Χρησιμοποιώντας το σώμα, τη φωνή, τη μιμική και τη χειρονομία, οι μαθητές κάνουν ένα ταξίδι στην ιστορία: με αφετηρία την Αναγέννηση, περνώντας από τον 18ο αιώνα, μέχρι και την θεατρική μεταρρύθμιση του Κάρλο Γκολντόνι θα φτάσουν ως στον Υπηρέτη δύο αφεντάδων σε σκηνοθεσία του Τζόρτζιο Στρέλερ, μια παράσταση που συνεχίζει να εντυπωσιάζει εδώ και 70 χρόνια. Με πάνω από 11 εκδοχές, αποτελεί τη πλέον διάσημη ιταλική παράσταση στον κόσμο και έχει παρουσιαστεί σε περισσότερες από 48 χώρες συνεχίζοντας έως σήμερα να αποτελεί «σχολείο» για τους νέους διπλωματούχους του Piccolo Teatro di Milano. 

Με βάση την ικανότητα των ηθοποιών στο λόγο και την χειρονομία και το ταλέντο τους στον αυτοσχεδιασμό, η Commedia dell' Arte γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στην Ιταλία μεταξύ του 16ου και του 18ου αιώνα. Ήταν μια εποχή κατά την οποία θίασοι επαγγελματιών ηθοποιών -  των κωμικών ηθοποιών - ταξίδευαν από πόλη σε πόλη, ακόμη και στο εξωτερικό, για να παίξουν τα έργα τους σε πλατείες, πανηγύρια και σε προαύλια εκκλησιών. Οι ηθοποιοί αυτοσχεδίαζαν, στηρίζοντας τη δράση τους σε ένα canovaccio, έναν καμβά  με γενικές πληροφορίες για την εξέλιξη της ιστορίας. Οι ηθοποιοί ειδικεύονταν σε σταθερούς ρόλους, τους οποίους έπαιζαν συχνά για όλη τους τη ζωή και ενίοτε μεταβίβαζαν και στα παιδιά τους. Οι εραστές, οι ηλικιωμένοι και οι υπηρέτες είναι οι τυπικοί χαρακτήρες της Commedia dell' Arte, που συχνά τυποποιούνται από μια μάσκα - ένας όρος που έχει γίνει συνώνυμος του «χαρακτήρα» - και ένα κοστούμι τα οποία το κοινό μαθαίνει να αναγνωρίζει σε όλες τις παραστάσεις. Ο Υπηρέτης δύο αφεντάδων είναι ένα μοντέλο για την κατανόηση του μετασχηματισμού της Commedia dell' Arte στα μέσα του 18ου χάρη στην παρέμβαση του Carlo Goldoni (1707 - 1793). Ο συγγραφέας καθιέρωσε την υπεροχή του δραματουργού πάνω στον ηθοποιό και τη θεμελιώδη σημασία του γραπτού κειμένου που ο ηθοποιός έπρεπε να αποστηθίσει και να μάθει απ’ έξω, περιορίζοντας τον αυτοσχεδιασμό. Οι χαρακτήρες έπαψαν να είναι απλές μάσκες και εμπλουτίστηκαν με βάθος και ρεαλισμό. Γραμμένος πρώτα ως canovaccio, ο Υπηρέτης δύο Αφεντάδων απέκτησε την οριστική του μορφή το 1745.

Το εργαστήριο διευθύνουν οι:  Enrico Bonavera και ο Giorgio Bongiovanni 

Είσοδος ελεύθερη

Γλώσσα: Ελληνικά, Ιταλικά

Το εργαστήριο εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του προγράμματος Tempo Forte Ιταλία – Ελλάδα. 

Φωτογραφίες: Masiar Pasquali.