[ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ] - Κριτική

Μια γυναίκα, φοράει ένα σακάκι, ανάποδα, με το ένα μανίκι ακατοίκητο, τα μαλλιά καταρράκτες να κρύβουν το πρόσωπο, η λευκή φούστα λερωμένη από κόκκινες στάμπες, ένα τραγούδι, ίσως Βαλκανικό, ίσως όχι, σαν θρήνος, σαν ανάμνηση, “[...] εφήμερο της μνήμης σώμα όσο βαθαίνεις τόσο ξεχνάς [...]”

Η παράσταση είναι βασισμένη σε ποίηση και πεζά κείμενα της Χ.Κυριαζίδη (ποιητική συλλογή [λάμδα θήτα]) με επιπλέον αναφορές στο ποίημα “Πόλις” του Κ.Καβάφη και στην “Ανθρώπινη Φωνή” του J. Cocteau. Τα κείμενα ερμηνεύονται στα ελληνικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, με την μέθοδο του Θεόδωρου Τερζόπουλου κυρίως. Σκηνικά, η ερμηνεύτρια Χριστίνα Κυριαζίδη μετακινείται σε “νησίδες μνήμης”: στο βάθος της σκηνής σε μια καρέκλα, στο μπροστινό μέρος σε ένα μικρό σωρό στιβασμένα χαλικάκια. Ένα απόσπασμα του μονόπρακτου “Ανθρώπινη Φωνή” του Cocteau γίνεται ένα μάντρα που επαναλαμβάνεται όσο ένα καλώδιο τηλεφώνου τυλίγεται αόρατο γύρω από τον λαιμό της. Κάθε μετακίνηση σηματοδοτεί ένα πέρασμα σε μια έτερη συνθήκη, ενώ η μουσική εξυπηρετεί στην μετάβαση. 

Η Χριστίνα Κυριαζίδη σκηνοθετεί εαυτήν, και σημειώνει: “Η παράσταση πραγματεύεται την πανδημία της λήθης και πως πλήττει την σύγχρονη γυναίκα. Μέσα από θραύσματα ιστοριών διαφορετικών γυναικών την στιγμή που η μνήμη τις εγκαταλείπει, παρακολουθούμε το χρονικό ενός σιωπηλού θρήνου[...]”. Η μετακίνηση της δραματικά και εκφραστικά αποτυπώνει τα πολλαπλά πρόσωπα, αλλά επανέρχεται σε ένα μοτίβο, αυτό της γυναίκας με το σακάκι φορεμένο σαν ένδυμα ακινητοποίησης, με το χέρι σε άρση σαν επίκληση ικεσίας. Η ιδιαίτερη μέθοδος που επιλέγει στο μέγιστο μέρος της ερμηνείας, σε συνδυασμό με την φόρτιση, απομονώνει λέξεις ή και ήχους που λαμβάνουν την διάσταση ενός “συνθήματος”.

Προσωπικά, είδα μια παράσταση πολιτικού θεάτρου, και με εξέπληξε ευχάριστα ο δραματουργικός καμβάς, καθώς δεν θα φανταζόμουν ποτέ την “Ανθρώπινη Φωνή” ως μέρος ενός πολιτικού έργου. Η σύγχρονη ιστορική συγκυρία της τραγωδίας των Τεμπών, της εισβολής στην Παλαιστίνη, των γυναικοκτονιών ήταν ανάγλυφη από την αρχή ως το τέλος. Ίσως κάποια σημεία της δραματουργιας χρειάζονταν παραπάνω συνάψεις, και φρονώ ότι ένας φωτισμός στοχευμένος από το δάπεδο προς την ερμηνεύτρια θα αναδείκνυε την εκφραστικότητα του προσώπου παρά τα μαλλιά που το έκρυβαν. Μολαταύτα προκειται για μια πολύ αξιόλογη και έντιμη χοροθεατρική σκηνική σύνθεση (solo performance) της Χριστίνας Κυριαζίδη. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Ποίηση, Σκηνοθεσία, Ερμηνεία: Χριστίνα Κυριαζίδη, Μουσική: Smári Gudmundsson, Σκηνικά αντικείμενα: Σταμάτης Λεόντιος, Ενδυματολόγος: Ελένη Νομίδη, Φωτισμοί: Νεφέλη Κουμιωτάκη, Επικοινωνία: Ελπίδα Χαρίτου, Φωτογραφίες: Κατερίνα Αρβανίτη, Παραγωγή: OurStories AMKE

Info:

Τοποθεσία: ΘΕΑΤΡΟ ΦΟΥΡΝΟΣ, Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα 11472 

Πρεμιέρα: Σάββατο 2 Μαρτίου 2024, στις 21.00. 

Ημέρες και ώρες παράστασης: 02/03/2024 - 24/03/24, Σάββατο, στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00.

Διάρκεια: 50' 

Τιμές εισιτηρίων: 12ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65)

Ηλεκτρονική Προπώληση: ticketservices.gr